Πώς ναΕπιλέγωοAκατάλληλοςAαντιοξειδωτικό;
Η επιλογή του κατάλληλου αντιοξειδωτικού είναι ένα βασικό βήμα για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας, της εμφάνισης και της λειτουργικότητας του πολυμερούς. Αυτό απαιτεί ολοκληρωμένη εξέταση πολλών παραγόντων, όπως οι χημικές ιδιότητες του ίδιου του πολυμερούς, οι συνθήκες επεξεργασίας, το περιβάλλον τελικής χρήσης και οι κανονισμοί προστασίας του περιβάλλοντος.
Πολυολεφίνες(όπως το πολυαιθυλένιο και το πολυπροπυλένιο) είναι επιρρεπή σε θερμική οξειδωτική αποικοδόμηση, απαιτώντας πρωτογενή αντιοξειδωτικά (όπως φαινόλες) για τη δέσμευση των ελεύθερων ριζών και βοηθητικά αντιοξειδωτικά (όπως φωσφορώδη άλατα) για την αποσύνθεση του υδροϋπεροξειδίου.
PVCΗ υποβάθμιση βασίζεται κυρίως στον ιονισμό και, σε σύγκριση με τις πολυολεφίνες, οι κατασκευαστές PVC έχουν πολύ λιγότερη ζήτηση για αντιοξειδωτικά. Επί του παρόντος, τα συνήθως χρησιμοποιούμενα αντιοξειδωτικά για το PVC περιλαμβάνουνAO1076, AO2246, κ.λπ.
Μηχανικά πλαστικά(PA, PC, PPS) υποβάλλονται γενικά σε επεξεργασία σε υψηλές θερμοκρασίες και απαιτούναντιοξειδωτικά ανθεκτικά στη θερμότηταγια την αποφυγή κιτρινίσματος και απώλειας αντοχής.
①Για συνθήκες επεξεργασίας σε υψηλή θερμοκρασία (>280 ℃), συνιστάται η επιλογή ποικιλιών με χαμηλή πτητικότητα και αντοχή σε υψηλή θερμοκρασία.
②Για μακροχρόνια έκθεση σε εξωτερικούς χώρους, απαιτείται ένα συνεργιστικό σύστημα κατά της υπεριώδους ακτινοβολίας, όπως φαινολικές ενώσεις καιΑπορροφητές υπεριώδους ακτινοβολίας.
③ Δώστε προσοχή στη συμβατότητα και αποφύγετε την καθίζηση. Επιπλέον, τα αντιοξειδωτικά αμίνης έχουν ασθενέστερη προστασία χρώματος.
④Ο συνδυασμός κύριου αντιοξειδωτικού και βοηθητικού αντιοξειδωτικού μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την αντιγηραντική δράση.
Συνοψίζοντας, η χρήση αντιοξειδωτικών από μόνη της δεν επαρκεί για την αντιμετώπιση ποικίλων σεναρίων εφαρμογής και ο συντονισμός πολλαπλών προσθέτων είναι μια καλύτερη επιλογή.
Επικοινωνήστε μαζί μας για περισσότερες πληροφορίες!
Ώρα δημοσίευσης: 12 Μαΐου 2025